De Wilde Eend-mevrouw woont tijdelijk bij de tuinvijver in het nest onder de heg. Onze dameseend heeft weinig geluk, want haar mannetje brengt geen eten voor haar mee. Geregeld gaat ze er daarom op uit en verlaat ze het nest. De eieren zijn dan afgedekt met dons en bruine beukenblaadjes.

Bij vertrek vliegt mevrouw met grote kracht stijl omhoog en verdwijnt uit het zicht. Soms duurt het wel een uur voordat ze terugkomt. De afdaling is imposant, de hoge snelheid stokt met een rem in de afdaling, zodat ze net in het water terechtkomt en dan behoedzaam naar het nest aan de andere kant kan zwemmen. Even een blik naar links en rechts, net doen alsof ze wat voedsel zoekt en dan klimt ze op de kant, schudt zich uit en kruipt dan het nest op.

Soms schrikken we van haar schrikken. Ze vliegt uit haar nest het water in en, zo vermoed ik, vliegt ze vervolgens even naar elders om bij te komen. Op zo’n moment is het nest wel meer open en zie je een paar eieren liggen.