Vroeger hebben we Vaderdag nooit zo gevierd, vanuit het idee dat het elke dag Vaderdag is. Met de kinderen allemaal uit huis, is het heel leuk wanneer ze op een dag als deze terug naar het ouderlijk huis komen en je willen laten ervaren dat je belangrijk voor ze bent.

Het is ook gaaf om mee te genieten met hun leven, hun nieuwe ervaringen, dromen, uitdagingen. Nu ook als grootvader.

Het is ook speciaal te bedenken dat ikzelf ook kind ben en een vader hebt. Ook daar zit mijn dankbaarheid. Jarenlang is er voor mij gezorgd, met veel liefde.  Dat zien en benoemen, is waardevol.

Vaders. Hun woorden en daden worden vaak te weinig in beeld gebracht. Wat ze zeggen, wat ze niet zeggen, wat ze doen en niet doen. De impact daarvan heeft grote gevolgen voor hun kinderen en ook kleinkinderen. Daarom moet iedereen ook de afstand met vader en moeder vergroten om zelf te beslissen wat ze als goed ervaren en wat ze wel en niet van de vaderlijke invloed willen overnemen. Daarom is vaderschap dus ook loslaten. Het overlaten aan wat komt. Vertrouwen geven.

Het is mooi om wederkerigheid te ervaren, gezaaide liefde terug te krijgen. Open en eerlijk kunnen communiceren als volwassenen onder elkaar over dat wat je belangrijk vindt en de verantwoordelijkheid te laten bij wie deze hoort.