Een nieuwe dag, we gaan naar een ander eiland van Zeeland dan gisteren. We doen opnieuw een fietstocht via fietsknooppunten, die we tevoren hebben uitgedacht, zodat we vooraf weten welke nummers we moeten volgen. Praktisch!

We starten in pittoreske dorpje Dreischor. Centraal in het dorp staat de kerk, daarom heen staan grote bomen en daarom omheen is de straat met huizen. Het is een gezellige sfeer in het dorp, mede ook door de zon.

Vanuit Dreischor rijden we in de richting van Brouwershaven.

Dit gebied roept wat associaties op met mijn vroegere werk als SPV. Toen deed ik veel huisbezoeken. Ik kende de regio en de sfeer van het gebied. Alle invloeden van de cliënt werden zo meer duidelijk en dat hielp wel bij het begrijpen van hen.

Uit dit gebied in Zeeland zijn recent ook cliënten naar Dordrecht gekomen. In de gesprekken kwam hun woonomgeving ook aan de orde en ze prijzen hun mooie omgeving aan om te komen bekijken. Nu kan ik hen er ‘plaatsen’.

We rijden door open landschap. Het lijkt nog wijdser te zijn dan Walcheren.

Vanaf de dijken zien we het Grevelingenmeer.

Brouwershaven is circa 1285 gesticht als nieuwe haven voor Brijdorpe, van welk dorp de haven verzand was. De naam Brouwershaven komt voor het eerst voor in 1318. 

We komen in het stadje Brouwershaven vanaf de sluis bij de haven. Er liggen veel scheepjes met masten.

We zien verderop in het centrum mooie oude gebouwen, o.a. het oude raadhuis met een trapgevel.

We fietsen het oude gedeelte door. Er zijn allerlei smalle straatjes met plaveisel dat niet lekker rijdt op een fiets. Na de lunch fietsen we verder langs het Grevelingenmeer tot de grens van Scharendijke. We fietsen door een gehucht, Looperskapelle.

We gaan even wat lezen in een tijdschrift op een bankje, maar de voorbij rijdende auto’s en tractoren maken het toch onaangenaam. Wat maken die een herrie. Dan maar verder fietsen.

Er zou nog een mooie tuin in de buurt zijn. De eigenaars zijn telefonisch niet bereikbaar, dus gaan we er op goed geluk langs. We kijken even rond op hun perceel, maar mooi vinden we het niet. We denken aan vergane glorie. Jammer. Onderweg bij Kerkwerve zagen we gelukkig nog wat moois liggen.

We fietsen door in de richting van Noordgouwe en Schuddebeurs. Er is daar de Donkereweg, die zijn naam eer aan doet, een weg met hoge bomen en statige huizen met grote percelen. Schitterend is dat en zo anders dan de landerijen. We rijden er een rondje en gaan dan verder naar Zierikzee.

Zierikzee is een mooie oude stad met eeuwenoude gebouwen, oude havens, vissersboten en volop toerisme in het winkelhart. Er hangt een luchtige ongedwongen sfeer. Mensen dobberen met bootjes en surfplanken op het water terwijl we op een terrasje tegenover de Noord en Zuidhavenpoort wat drinken.

Het stadje nodigt uit om verder bekeken te worden. Dat doen we uiteraard fietsend.

Er is wel een aantal uren door te brengen hier. Dat komt nog een keer, denk ik.

Terwijl we de zadels minder prettig gaan voelen, moeten we nog wel een kleine 10 km rijden. Eerst daarom onze meegenomen salade nuttigen op een bankje. Helaas zit zo’n bankje dan ook te hard. Daarna gaan we dan maar snel terug naar Dreischor. De autostoelen zitten wél aangenaam!