We waren een beetje later dan gepland. Het weer zou ook niet zo mooi zijn. De planning was om te fietsen vanuit Kamperland, met een veerboot over naar Veere en dan ergens een tuin bekijken en via Vrouwenpolder weer terug rijden naar de Oranje Bus. Een mooi rondje.

Het verliep anders. De veerdienst vaart niet continue heen en weer, maar op vaste tijden. We zouden een uur moeten wachten. Daar hadden we geen zin in. En wat ook anders is, is het weer. Het is best zonnig en een heerlijketemperatuur!

We rijden langs het Veerse Meer, langs het natuurgebied De Schotsman totdat we de zee zien. Door de duinen, over een soort fietsboulevard kunnen we in alle rust fietsen naar Vrouwenpolder. Vanuit het autovrije gebied rijden we Vrouwenpolder in, waar het beredruk is met het verkeer. Een vrachtwagen parkeert in hartje dorp om te kunnen lossen, campers en andere wat grotere auto’s nemen de rest van de ruimte in. We rijden maar snel door. In de polders is het wel rustig.

We rijden door Serooskerke en iets verderop bij Molenbaix is de aangeprezen particuliere tuin, De Pionier-Ster. Hier worden we gastvrij ontvangen.

In een ander blogje meer erover.

We nemen vanwege de tijd ongeveer dezelfde route terug. Eerst naar Vrouwenpolder. En dan weer naar Noord Beveland.

Op de route hebben we mooi uitzicht op het Veerse Meer. Daar is een dam gelegd na de ramp van 1953.

In de verte zien we de stormvloedkering van de Oosterschelde. Dat is een pareltje in het watermanagement. Heel imponerend vind ik dat.

We rijden over het meest nabijgelegen deel heen tot Neeltje Jans, en zien links de Noordzee, rechts de Oosterschelde met in de verte de Zeelandbrug.

Bij Neeltje Jans, het werkeiland, strijken we even neer om de binnenhaven te zien. Inmiddels is het avond.

De meeuwen hebben hun rust gevonden.