Even een frisse neus halen, dachten we. Nou, die neus werd flink fris. Het was behoorlijk koud. Met handschoenen aan, de shawl om de nek en een winddichte regenbestendige jas, gaan we op weg. Voor de zekerheid hebben we ook nog een paraplu bij ons. Je weet nooit…

Een beetje nieuw is de wandelroute langs de Oude Maas in Zwijndrecht, wanneer we die lopen ongeveer vanaf de brug. Over het brede water zien we het vertrouwde beeld van Dordrecht met de Grote Kerk als markant markeerpunt.

Aan de Zwijndrechtse kant zijn appartementsgebouwen neergezet. Door de boog geeft het iets gezelligs. Er zijn ook restaurants daar en verschillende kantoren voor de scheepvaart. Nu ergens een warm kop kofie of thee zou heerlijk zijn. Helaas houden Covid 19 maatregelen het tegen.

We lopen het hele Maaspad af tot en met het Noordpark. Dan lopen we weer terug. Het begint ondertussen te regenen. En wat ik wel gek van mezelf vind, ik vind het niet eens erg.

Met dit uitzicht lijken alle weersomstandigheden goed… Het uitzicht kun je honderden keren weer fotograferen. Het blijft me boeien. Wat is dat toch?

Met de drukke scheepvaart is er altijd reuring hier. Wat me echter opvalt, zijn de motorgeluiden van de schepen. Een zwaar geluid wat bijna in mijn lijf voelbaar is.

We lopen gedeeltelijk door de wijk rondom de plas.

We lopen dan langs het Veerplein weer terug naar waar we gestart zijn.

Al met al bijna 5 km. Een lekker tochtje. Toch fijn dat we de kou en regen getrotseerd hebben.