Het West-Vlaamse Ieper staat vooral bekend als de plek waar duizenden soldaten in meerdere veldslagen omkwamen tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918). Vandaag dompelen we ons in de herinneringen aan die tijd. We lopen door nagebouwde loopgraven. Na vier jaar oorlog stond er in Ieper geen steen meer op de andere en vooral het Britse leger had veel doden te betreuren. In de vier grote veldslagen die rondom de stad plaatsvonden, sneuvelden 325.000 soldaten vanuit het Britse Gemenebest, met name Australië, Nieuw Zeeland en Canada en het Verenigd Koninkrijk. Ieper moest daarom een herdenkingsplek worden.

Bij Zonnebeke, een dorpje dat midden in de loopgraven oorlog lag, bezoeken we een herinneringsmuseum. Daar wordt duidelijk gemaakt hoe de strijd eraan toeging, welke omstandigheden er waren. Zeer interessant, maar ook erg indringend.  In de buurt van dit dorp bezoeken we ook twee militaire begraafplaatsen, o.a. Tyne Cot Cemetery, waar in totaal 11.957 soldaten zijn begraven, waarvan er 8.369 niet geïdentificeerd zijn.

Aan het einde van de middag gaan we naar de stad Ieper. Een stad met prachtige gebouwen. De meesten daarvan zijn van ongeveer 1922. Na die oorlog.

Ook gaan we binnen bij de Saint George’s Memorial Church. Heel bijzonder hoe dat eruit ziet.

In de Menenpoort wordt elke dag de herdenkingsceremonie gehouden. We maken het mee. Er staat een groep klaar in Schotse kilt en ze spelen samen indringende muziek met de doedelzak en trommels. Kijk maar mee:

De klaroeners van de Last Post Association staan in voor het blazen van de Last Post. Deze klaroeners zijn vrijwilligers van de Ieperse Brandweer. Ook daarvan maakte ik een filmpje. En zie eens wat een hoop , vooral Engels sprekenden erop afkwamen.

Deze eerste wereldoorlog was er niet in Nederland. We hadden wel te maken met de tweede. Nu in Oekraïne oorlog woedt, komen de beelden en verhalen, samen met de velden vol met dodelijke slachtoffers en muren vol met namen erg binnen.

We zijn geroepen om vredestichters te zijn.