Al een poosje voelde ik me onzeker op de ladder. De twee voeten van de 🪜 waren eigenlijk niet ver genoeg uit elkaar en daarmee was het weinig stabiel. Hoe hoger op, hoe meer onzeker ik me begon te voelen. Van de week kreeg ik een idee: een stabiliteitsbalk toevoegen. Deze is besteld en vandaag kwam die binnen en kort erna heb ik die kordaat gemonteerd.

We kunnen weer de ladder op. Hoger op. De trap staat stabiel. Ik had de achterkant gedaan en begon net met de zijkant. Daar is het meeste werk. Maar toen bleken er andere risicofactoren, waar ik niet eerder mee van doen had gehad en waar stabiel staan niet genoeg voor is.

Een Kauwtje zag me bezig en die was daar blijkbaar niet van gediend. Hij scheerde vlak langs me, zodat de vleugels mij raakte. Dat gebeurde keer op keer. Blijkbaar heb ik een nest gemist?

Ik ben verder gegaan naar de voorkant en toen ik om de hoek wat weg knipte, kwam het Kauwtje weer aan. Weer voelde ik de vleugels en de wind van het gefladder. Dan is de boodschap duidelijk. Die moet mij daar niet, hoog bij de zijmuur. Het waarom weet ik nog niet, maar een confrontatie met zijn snavel lijkt me onprettig. Dat risico neem ik maar niet.

Toch mooi hoe de natuur werkt en ouders bescherming zoeken voor de kleintjes. Een kleine vogel jaagt een veel grotere mens weg. Geweldig toch?!