We kennen het paadje al 30+ jaren. Een olifanten paadje. We hebben in al die jaren er nog nooit iemand van gebruik zien maken en toch is het pad zo uitgesleten. Van de week zag ik het weer en nu zo nadrukkelijk met de grassen en het fluitenkruid tot op kniehoogte. Het paadje is dan nog smaller. Overdag maakte ik er een foto van en ’s avonds laat liep ik er over heen. Het voelde daarom een beetje als stiekem, maar het gaf me een kinderlijk plezier.