Je zou denken dat ik dit over een willekeurige zondag schrijf, maar nee dat is het niet. Het is donderdag dat ik het schrijf. We gingen eigenlijk de gehele dag ter Kerke en steeds weer naar een andere. Het begin is koud, want we starten in het Zeeuwse kerkdorp Koudekerke.
We gaan vandaag een ronde rijden langs allerlei plaatsen, die op het einde …kerke heten. Op de plattegrond van Walcheren is dat goed te zien.

We rijden naar Biggekerke. In de schaduw van de oude kerk hier staat het standbeeld van de Zeeuwse vrouw. Ze staat er fier bij, maar te zeer in de schaduw van de bomen. Ik krijg haar niet echt scherp op de foto.

Via de knooppunten fietsen we in ongeveer 10-15 minuten naar Meliskerke. Meliskerke wordt beschreven als een Christelijk dorp in het hart van Walcheren, dat zijn eigen sfeer behouden heeft. In 2020 zagen we de scheve toren van de Odulphuskerk. Deze blijkt 83 cm uit het lood te staan. De naam van het dorp is voor mij bekend geworden door het boek “Dorsvloer vol confetti” van Franca Treur. In dit boek beschrijft ze het dorpsleven van Meliskerke in de jaren negentig van de 20e eeuw. Een aanrader om een inkijkje te krijgen in de ‘refo-cultuur’.

Een paar minuten buiten het dorp ligt een gehuchtje dat Sint Janskerke heet. Het heeft erg oude papieren, maar er is weinig van terug te vinden. Zo blijkt het geen kerkgebouw meer te hebben. Omstreeks 1575 werd het afgebroken.

We rijden verder en zien onderweg Poppekerke staan. Hier staat zelfs geen huis. Het is een kruising van wegen. Poppekerke was ooit een parochie en een ambacht. Opnieuw een plaats met oude papieren, want in 1271 wordt het al genoemd. Tijdens het beleg van Middelburg (1572-1574) raakte het waarschijnlijk zwaar beschadigd, zo lezen we. Rond 1953 werden de fundamenten verwijderd en werd het terrein geëgaliseerd waardoor nu niets meer herkenbaar is.

We hebben ook Boudewijnskerke opgezocht. Er is geen dorpje te zien.

Met een omweg via Westkapelle en Domburg komen we in Aagtekerke. Sinds 1327 is er in dit dorp sprake van de kerk van Sint-Agatha. Opnieuw dus een dorp met een oude geschiedenis. Rondom de kerk ligt een ring met oude huizen en bomen. Heel sfeervol is dat!

Mariekerke is het volgende dorpje met ‘kerke’ in de naam. Opnieuw is het een dorpje zonder kerkgebouw. De naam Mariekerke wordt in 1235 voor het eerst genoemd. De aan Maria gewijde kerk raakte waarschijnlijk net als Poppekerke beschadigd tijdens het beleg van Middelburg. De ruïne van de kerk is in de 18e eeuw afgebroken. Het is nu een mooi dorpje.

Grijpskerke is het volgende dorp dat we aandoen. Ook hier kunnen we om de kerk heen rijden. Blijkbaar is dat hier op Walcheren een oude gewoonte. Ze noemen het dorp in het Zeeuws Hriepskerke.

We hebben nog 1 dorp met kerke te gaan. Het is Serooskerke. Voor de kerk staat een monument van de tweede wereldoorlog. In november 1944 hebben de Engelsen hier gevochten en gewonnen.

We zijn nergens ter kerke gegaan in de betekenis van het bezoeken van een dienst. Het was een leuke tocht gekenmerkt door 10 plaatsen eindigend op …kerke, kerkgebouwen, wind, zon, ruimte, lucht en uitzicht!