In de jaren ’90 raken we betrokken bij de geloofsgemeenschap dat in dit kerkje samenkomt, de Kerk van de Nazarener. Het is voor mij dan nog een onbekend kerkgenootschap. Het is aantrekkelijk omdat het een overzichtelijke groep mensen is met een warme saamhorigheid en passie. Als je de kerk theologisch zou moeten plaatsen tussen de bestaande kerken, dan bevindt de kerk zich zo ongeveer tussen de evangelische en de traditionele kerken in. Passend bij mij. Open voor iedereen.

Tegenover de hoofdingang staan prachtige oude Dordtse geveltjes en ietsje verderop de ingang van het Dordts Museum. Op de jaarlijkse Dordtse Boekenmarkt, op de eerste zondag van juli, gaan na de viering de deuren van onze kerk open voor alle voorbijgangers. Iedereen is dan welkom. Prachtige ervaring. Lekker jezelf zijn als kerk midden in de Dordtse binnenstad.

Zo midden in de stad samenkomen heeft altijd iets speciaals gehad. Het is al weer lang verleden tijd. De hoeveelheid bezoekers is gaan groeien en besloten is om een groter gebouw te gaan zoeken. We verhuizen als kerk. Het kleinschalige verdwijnt. In het grote gebouw en in de grote groep vind ik niet meer zo mijn plek. Heel jammer!

Ons oude kerkgebouw is in de afgelopen jaren geheel gerestaureerd. Aan voorzijde is een modern gebouw geplaatst in plaats van het verpauperde huisje. Aan achterzijde is ook een moderne aanbouw gekomen. Wanneer ik het goed begrepen heb, komt daar nog een kunstzinnig front voor te staan.

Ik ervaar een gevoel van heimwee wanneer ik het oude gebouw nu weer zie. Dààr voelde ik me thuis.