Als kind was ik al enthousiast over geüniformeerde diensten. Ik was een poosje bij de jeugdbrandweer in Hendrik Ido Ambacht. Trots zat ik bovenop de brandweerauto.

Jarenlang wilde ik ook bij de politie. Ik koos uiteindelijk voor de verpleging. Ik droeg zo jarenlang een wit uniform in een Rotterdams ziekenhuis. In 1985 reed ik op mijn verzoek een avondje mee met de ambulance van de Rotterdamse GGD. Gaaf om mee te maken.

In mijn latere banen kwam ik steeds weer opnieuw in aanraking met de politie en de ambulancedienst. In overleggen en in crisissituaties. Vanuit de GGZ mocht ik ook bij de politie kennis overdragen over het omgaan met psychische patiënten in crisissituaties.

In jaren 2000 werd ik vanuit de RIAGG, waar ik toen werkte, ingewerkt bij Geneeskundige Hulpverlening bij Rampen en Ongevallen (GHOR) t.b.v. de psychosociale opvang. Bij verschillende rampenoefeningen was ik betrokken, o.a. bij De Kuip in Rotterdam. Prachtig was dat. Alles over integrale samenwerking moest nog worden uitgedacht. Heel interessant om daarbij betrokken te zijn. Een aantal jaar deed ik piketdiensten voor de GHOR om bij een eventuele grootschalige gebeurtenis een opvangteam te kunnen oproepen en aansturen. Eén keer moest ik ervoor aan de slag.

Uitnodiging. Een centralist van de brandweer heeft mij voor vandaag uitgenodigd om in de gemeenschappelijke meldkamer van de veiligheidsregio’s Rijnmond en Zuid Holland Zuid rond te kijken. Hij heeft daar een dagdienst te draaien. De meldkamer blijkt gevestigd op 21ste verdieping van World Port Center op de Wilhelminapier. Op 4 computerschermen per persoon wordt informatie gezien en verwerkt. De tafels zijn ook in de stastand in te stellen.

Met enthousiasme en kennis van zaken, ook theoretisch, informeert hij me over de positie van de meldkamer, in het verleden en nu. En hij legt uit hoe het allemaal werkt. Prachtig om te zien hoe geavanceerd de organisatie daarvan is geregeld, zodat er altijd hulpdiensten bereikbaar en beschikbaar zijn. Zo’n meldkamer is de verbindingsdienst, die alles aan elkaar knoopt met steeds meer actuele informatie over wat, waar en hoe. Ook de locatie van de melder is direct op een scherm zichtbaar. De drie diensten werken nauw samen. Geregeld gaan de diensten alle drie op een melding af, zoals bij een reanimatie. Er gebeurde van alles in de paar uur dat ik mee keek en mee luisterde. Iemand die onwel was en uit een huis getakeld moest worden om te worden vervoerd. Een eenzijdig ongeval met een auto. Een bootje stuurloos op een groot water. Gelukkig waren er geen grote problemen, al was dat inhoudelijk voor mij natuurlijk meer boeiend geweest. Als geïnteresseerde in deze organisaties was het even een eldorado.

Ik kreeg ook een rondleiding in dit cruciale gebouw voor de haven en de regio. Hier is namelijk ook het centrale crisiscentrum van de regio. En zo kon ik mijn eerder opgedane kennis over de GHOR weer completer maken met plaatjes over waar de coördinatie bij grootschalige problemen plaatsvindt. Een mooie en leuke stage!