We waren in het Hof van Nederland, het museum in Dordrecht waar in opdracht van Willem van Oranje in 1572 de Eerste Vrije Statenvergadering heeft plaatsgevonden. Nu wordt hier het verleden en heden met elkaar verbonden, want vrijheid wordt nu heel verschillend beleefd. Vrijheid van de moslim om naar de moskee te gaan, vrijheid om te zeggen wat je vindt van de regering, vrijheid om anders te zijn. Het museum wil bereiken dat je je eigen vrijheid koestert en die van anderen respecteert.

Vrijheid is zo vanzelfsprekend, tegelijkertijd is vrijheid ook een moeilijk begrip. Want is wat we vrij noemen ook echt vrij? Ik moet even denken aan de eindeloze behoefte aan zekerheid, de directe of indirecte groepsdruk, sociaal wenselijk gedrag om erbij te horen.

Je bent geboren om vrij te zijn, zegt Paulus in de eerste eeuw. Daar heb je het weer. Nu de vrijheid in bijbels perspectief. Ik moet daarbij denken aan de authentieke liefde, die vrij ontvangt en geeft, zoals jonge kinderen dat doen. Zolang we kunnen handelen vanuit liefde, is er vrijheid. Elk ander motief is het bevragen waard. Want had ik de liefde niet, dan stelt alles wat ik doe of presteer niets voor.

Hoe vrij is iemand om anders te denken of anders te zijn? Het kan innerlijk zo botsen met onze overtuigingenvan hoe hoort. Zou het kunnen zijn dat we daarin steeds lessen leren, zodat we moeten blijven beluisteren en nadenken over het waarom?

Is vrijheid ook niet het bewust worden van wie we zijn en het feit dat we altijd de keuze hebben waaraan we in onze gedachten aandacht besteden en hoe we onszelf bezien?

Kiezen is een daad van vrijheid, een fundamentele daad van onze identiteit en creativiteit. Het menselijk bestaan is doorweven met initiatieven, keuzes en afspraken en de eerste keuze zou ongetwijfeld die voor het leven moeten zijn.

Voor mij is vrijheid ook de vlag laten wapperen op dagen dat er geen (officieel) feest is, maar gewoon omdat ik het feestelijk vind om te zien. Tikkie eigenwijs? Ja, dat is het wel!