De vele gezichten van partnergeweld.

Geschreven door Triene-Mie Le Compte en Anne Groenen 

Triene-Mie Le Compte is ervaringsdeskundige van partnergeweld en ze wil heel graag het thema op de kaart zetten om het herkenbaar te maken en anderen te helpen. Samen met dr. Anne Groenen heeft ze het boek geschreven “Als liefde overleven wordt”, waarin een combinatie van theorie en praktijk van psychologisch partnergeweld wordt beschreven. Ik houd van praktische boeken en realistische verhalen. Dit boek combineert het. Ik heb het direct aangevraagd bij de bibliotheek. Zodra het beschikbaar was, ben ik het boek gaan lezen. Elke dag een of twee hoofdstukken was meer dan genoeg, want biografische gegevens zijn heftig,  bijna niet te bevatten dat dergelijk leed zich achter voordeuren afspeelt en ook hoe moeilijk het blijkt om hieruit te stappen. De psychologische processen zijn helder en klaar beschreven. 

Jarenlang heeft het proces van terreur in haar relatie geduurd. Het begon bij haar vanaf dag één. Wat een ontgoocheling. 

Ze beschrijft de dolle verliefdheid, het idealiseren van haar partner, ook wanneer hij gedrag vertoont wat ze niet begrijpt en haar kwetst. Ze beschrijft hoe ze terugkijkend al snel veranderingen bij zichzelf bespeurt. Alles komt in het teken van haar partner te staan.  Ze gaat negatief gedrag dat haar partner doet, rechtvaardigen. Ze gaat om de lieve vrede voor haar prettige activiteiten en contacten met familie en met vrienden verminderen. Ze geeft, geeft en geeft om tenslotte op te merken dat ze constant moe is, gespannen en angstig wordt, wanneer haar partner bij haar is.

Anne beschrijft hoe daders van het psychische partnergeweld steeds meer grip willen hebben, dictatoriale kenmerken gaan vertonen. Het is een proces dat vaak met dezelfde strategieën verloopt. Herken je de verschijnselen dan is er alle reden om op je hoede te zijn en met behulp van anderen weer je veiligheid te hervinden. Uiteindelijk is de veiligheid in het geding. 

De dader heeft verschillende strategieën om de volledige macht over te nemen. 

Instabiliteit creëren, bv door woorden van jou te verdraaien, zogenaamde afspraken iedere keer anders maken, wat veel verwarring geeft en tenslotte als zwakte van het slachtoffer wordt gesuggereerd. Ook isolatie, het inboezemen van angst en het bezorgen van minderwaardigheidsgevoelens of een schuldgevoel horen bij de strategie. Er komt geen rust. Wel vaak hoop op verandering, die niet komt. Iemand wordt zo murw gemaakt. Uiteindelijk wordt de oorspronkelijke ‘grote liefde’ jouw baas. Alleen zijn wil en belangen tellen. Het wordt door de voorbeelden van Triene-Mie, Titi in het boek, een plaatjesboek. Het onrechtvaardige is voelbaar en zo ook de onmacht, omdat de droom en de verwachting dat het weer goed komt, voortdurend wordt gevoed,  maar niet waargemaakt wordt. 

Het boek is zeer lezenswaardig en een aanrader voor mensen, die angst kennen in hun relatie, voor hulpverleners,  die zo meer oog krijgen voor wat er kan spelen en een bemiddelende rol kunnen spelen. Ook daders zijn mensen met een nood, niet alleen de slachtoffers. Taalkundig is geregeld zichtbaar dat de schrijfsters Vlamingen zijn. Soms roept dat vragen op, maar ook die taal is verrijkend. 

Specialistische instellingen kunnen gepaste behandelingen uitvoeren, maar dan zal eerst opgemerkt moeten zijn dat deze nood er is.